Niby jest dobrze

W końcu mam wiosnę, pogoda dopisuje i zaczęła się majówka, czyli znowu wolne. Wszyscy dookoła mnie są zadowoleni, zaczynają planowanie wakacji. A ja myślę, że z wyjątkiem wyjazdu na jakąś kolonie znajdę sobie prace. Z racji tego, że nie mam jeszcze 16 lat to mogę liczyć jedynie na rozdawanie ulotek.
Dziwnie się czuje, a nie do końca wiem co zrobić z tym uczuciem. Świat idzie do przodu, a ja ciągle stoję w miejscu. Nie wiem czego chcę, niby wszystko w moim życiu jest i niby wszyscy mi zazdroszczą. Niestety ja nie widzę ku temu powodów. Czegoś mi brakuje. Nie mogę nawet szukać, bo nie wiem gdzie zacząć i co tak naprawdę chcę znaleźć.
Teraz jest po prostu dobrze, nie najlepiej, ale dobrze. Tylko czy to wystarczy? Czemu jeszcze w tym wszystkim nie mogę się odnaleźć?