Człowiek uczy się przez całe życie, z wyjątkiem lat szkolnych.

Zauważyliście że większość przypadków nauczyciel traci czas na zadawanie pytań, które mają pokazać to czego uczeń nie umie, podczas gdy nauczyciel z prawdziwego zdarzenia stara się za pomocą pytań pokazać to co uczeń umie lub czego jest zdolny się nauczyć. Szkoda że właśnie taki gatunek nauczycieli jest zagrożony wyginięciem.
Gdy w relacjach nauczyciel - uczeń występuje coś takiego jak wzajemnie poszanowanie to można uznać coś takiego za Cud nad Wisłą. Lecz częściej w relacjach nauczyciel-uczeń występuje teraz relacja zwana wzajemną niechęcią do siebie czyli lekko to ujmując nienawiścią do siebie. Mówiąc wprost dla nauczyciela byłoby najlepiej gdybyśmy nie istnieli a dla ans byłby najlepiej gdyby nauczyciele wyginęli.   Właściwie to nie wiem czy to rozumowanie jest takie dobre. Wiem że i tak czy siak nigdy uczniowie nie będą lubić się z nauczycielami ale może wystarczy ich szanować. Przecież oni też musieli się kiedyś uczyć tak jak my i w dodatku teraz musza nadal chodzić do szkoły. Mówiąc o szanowaniu to mam na myśli żeby szanować nauczycieli którzy wykonują swoją prace z powołania a nie dlatego że to łatwy zarobek, i dużo wolnego. Właściwie to nauczyciele z powołania są lepsi. Z nimi da się dogadać, zawsze panuje miła atmosfera na ich lekcja i prawie każdy ich lubi. Więc może warto się zastanowić i polubić trochę nauczycieli - przynajmniej tych niektórych. bo skoro zbliżają się wakacje to może czas na ocieplenie relacji ?

Szkoła nie powinna być przybytkiem płaczu i plag, lecz uwagi i czynności.