Wycieczki "Wiktorią"

Wczesny poranek. Na niebie goszczą ciemne chmury które czekają tylko na odpowiedni moment by wyrzucić z siebie wszystkie złości w postaci deszczu. My stoimy przed szkołą, w rękach torby a w uszach słuchawki. Obserwujemy wszystko niby uważnie. lecz w rzeczywistości nie wiemy co woku nas się dzieje. Oczekujemy tylko naszego autobusu. Gdy wreszcie się on zjawi zaczynam wyścig szczurów, a jego celem jest walka o miejsce na samym tyle. Gdy byłam mniejsza zastanawiałam się co jest ciekawego w tych miejscach jak to nazywali moi starsi koledzy miejsach dla vipów. Uważałam że siedzenie we dwoje i wymienianie się lizakami jest dużo lepsze niż siedzenie w piątkę na samym końcu. Moje przekonania znikły gdy mogłam usiąść właśnie an tych miejscach z tyłu wraz z czwórką moich znajomych. Wtedy zrozumiałam co starsi koledzy z przed lat w nich widzieli. Machanie do ludzi stojących na przystankach autobusowych, rozrzucanie czipsów i śpiewanie "seksualna niebezpieczna" ( głównie w przypadku chłopaków ) - to właśnie są zalety siedzenia na tych miejscach. Rozpisałam się o tych miejscach a przecież to nie jest najważniejsze w wycieczkach. Najważniejsze jest chyba to żeby zapamiętać co się widziało. Żeby pozostały nam jakieś pozytywne wspomnienia. Choć w moim przypadku i w przypadku moich znajomych jednak najważniejsze są pamiątki i psychiczne zdjęcia z których później i tak się wszyscy śmieją. 

I tak jadący dziś do domu z mojej dzisiejszej wycieczki może trochę nieudanej z pwodu deszczu ale zdałam sobie sprawę że życie jest jak podróż nie zap­la­nowa­na. Każde­go dnia dzieje się coś no­wego i nig­dy nie wiemy ja­ki jest te­go cel. Życie to początek podróży, śmierć na­tomias­t to nie ko­niec. Tam zaczy­na się nasz dal­szy roz­dział wyp­ra­wy, lecz życzę wszys­tkim aby smak tej praw­dzi­wej wy­cie­czki poz­nać jak najpóźniej.

Miasto muzyki